5 powodów, dlaczego prezydenci i burmistrzowie miast powinni obawiać się najbliższych wyborów samorządowych

Będzie to najdłuższa do tej pory kadencja samorządowa w historii. Wydłużenie kadencji z dotychczasowych 4 na 5 lat oraz dodatkowe pół roku za sprawą ustawy PiS spowoduje, że mieszkańcy mogą czuć się włodarzami miast po prostu zmęczeni. Analizując sondaże w miastach widzimy, że potrzeba wyboru jest silna wśród mieszkańców miast, wyborcy po prostu lubią wybrać, nawet jeśli mają wybrać tego samego prezydenta. Im dłużej trwa okres pomiędzy wyborami tym większa frustracja, którą mieszkańcy zazwyczaj wyładowywali podczas kampanii oraz wyborów. Nagromadzenie tych emocji przez 5,5 roku spowoduje, że dużo łatwiej będzie zagospodarować niezadowolonych przez potencjalnego konkurenta.

2. Najtrudniejsza sytuacja samorządów

Jeszcze nigdy polityka nie odgrywała tak dużej roli w samorządzie. Oczywiście zawsze mieszkańcy kierowali się swoimi preferencjami politycznymi wybierając prezydenta czy burmistrza miasta, ale zawsze był pewien margines tolerancji, gdzie obok polityki były też cechy osobiste, czy praca na rzecz miasta. Dziś podział na PiS i anty-PiS jest tak silny, że nawet najbardziej popularni samorządowcy nie są w stanie przekonać do poparcia drugiej strony politycznego sporu. Najbardziej może to wpłynąć na szanse prezydentow związanych z PiS, którzy rządzą od kilku kadencji lub wygrali wybory w 2018. Nie chodzi tylko i wyłącznie o prezydentów, którzy startowali z komitetu PiS, ale także tych wspieranych przez partię rządzącą. Chełm, Jaworzno, Otwock, Sieradz, Radomsko, Zamość. Miast, które może dotknąć “Efekt anty-PiS” jest około 20 w całej Polsce. Tam nawet popularni do tej pory prezydenci mogą zderzyć się z nową polityczną rzeczywistością, tak jak zderzył się z nią kandydat PiS w Rudzie Śląskiej, który nie wszedł do II tury wyborów.

Malejące poparcie dla PiS w miastach to przede wszystkim zła wiadomość dla obecnych prezydentów miast z opozycji. Ich “modus operandi” to wielokrotnie było bronienie miast przed PiS, w czym mieli za sobą zdecydowaną większość mieszkańców. Szczególnie było to widoczne w dużych miastach jak Wrocław, Gdańsk, Warszawa, Poznań, Kraków, Łódź. Jeśli w tych miastach zabraknie w II turze kandydata PiS i przyjdzie się prezydentom zmierzyć z kandydatem z własnego obozu politycznego (np. w ramach demokratycznej opozycji) to nagle argument bronienia miasta przed PiS okaże się obciążeniem, a nie zaletą. Bo w takich przypadkach to często wyborcy PiS będą tymi, którzy mogą przechylić szalę. Wyborcy PiS będą decydować który z “opozycyjnych” kandydatów bardziej im odpowiada. Czy dotychczasowy prezydent lub burmistrz, który często stoi na pierwszym miejscu anty-PiS 2koalicji czy nowy, samorządowy kandydat, który nie dał się poznać jako wyraźny przeciwnik partii rządzącej. Być może silne zaangażowanie się w politykę ogólnopolską niektórych prezydentów, może okazać się najgorszą polityczną inwestycją w historii.

Argumentem jest też czysta statystyka. Bezpośrednie wybory na prezydenta i burmistrza miasta charakteryzują się pewną sezonowością. Mamy wybory, gdzie dochodzi do większych zmian i są wybory z większą stabilizacją. Na nieszczęście obecnych włodarzy, czekają nas wybory zmiany. W 2018 roku zmieniło się tylko 29 prezydentów miast, a w 2014 o 13 więcej. Wszystko na to wskazuje, że tym razem może tych zmian być reordowo więcej (patrzy punkty wyżej). Symboliczny jest fakt, że prezydent Krakowa, który z powodzeniem przez te wszystkie lata ogrywał partie polityczne i wygrywał z dużą przewagą kolejne wybory, dziś według wielu sondaży (w tym tych realizowanych przez IBS) nie wchodzi nawet do II tury! Coś się niewątpliwie skończyło i to też dotyka innych wieloletnich prezydentów. Prezydent Olsztyna, Szczecina, Torunia, Legnicy, Zabrza powinni z pewnym niepokojem przyglądał się sytuacji w Krakowie.